Ik ben Irene Otto, ben getrouwd met mijn maatje en moeder van een volwassen zoon én van twee ongekende kindjes. Ik help vrouwen van wie hun zwangerschap is misgelopen en/of met een [nog] onvervulde kinderwens om die ervaring te helen. Het zal je niet verbazen dat ik daar zelf ervaring mee heb: mijn wens voor een tweede is na twee miskramen onvervuld gebleven.
Werkwijze, kenmerken en kwaliteiten als coach én mens
Mijn persoonlijke begeleiding geef ik voornamelijk online, via coachingstrajecten op maat en online programma’s. Speciaal daarvoor heb ik, als eerste in Nederland, een online programma ontwikkeld: ‘Rust rond je misgelopen zwangerschap’. Hiermee begeleid ik vrouwen uit heel Nederland en België, dus waar je woont maakt niet uit. Zelfs al je in het buitenland woont kan ik je begeleiden.
Naast mijn online begeleiding geef ik regelmatig workshops rond verschillende thema’s, waaronder de workshop ‘Geef je ongekende kindjes plaats’. Daarin eren we onze ongekende kindjes in een mooi ritueel en maken we het onzichtbare zichtbaar met voor ieder ongekend kindje een witte ballon.
Cliënten waarderen mijn rust, warmte en praktische inslag, de open manier waarop ik communiceer en dat ik het allemaal niet zo zwaar breng, de respectvolle sfeer in mijn workshops en mijn vaardigheid om op de goede dingen door te vragen zonder te oordelen.
Reden om coach te worden
Op het moment dat ik mijn miskramen kreeg werkte ik als boekhouder. In dat boekhouden was ik toevallig wel goed, maar het gaf me geen voldoening. Ik wilde iets voor andere mensen kunnen betekenen en begon aan een studie voor psychosociaal therapeut, aanvankelijk met het idee iets te gaan doen met wat werk met mensen doet. Met miskramen en mijn onvervulde wens voor een tweede ging het niks te maken hebben, dat kwam veel te dichtbij 😉
Tot ik in de loop van de studie inzag dat ik JUIST hiermee het verschil kan maken voor anderen, dat ik een ander kan bieden wat ik zelf heb gemist en ik mijn scriptie schreef over rouwen om een miskraam.
En nu begeleid ik al sinds 2013 vrouwen met een miskraam en/of onvervulde kinderwens in mijn praktijk.
Eventuele eigen ervaring rondom ongewenst kinderloos zijn
Ik moet eerlijk bekennen dat ik heb geworsteld met de overgang naar het moederschap. Hoeveel ik ook van onze zoon hield [en nog steeds hou], zijn afhankelijkheid benauwde me. Ik dacht dat ik niet normaal was, hoe ik me voelde klopte niet met het beeld dat onze cultuur mij van het moederschap voorschotelde.
Na jaren van twijfel wilden we toch graag nog een tweede, alleen liep dat twee keer mis. Ik kreeg in korte tijd twee miskramen. Daarna kozen we er zelf voor om onze wens voor een tweede onvervuld te laten. Dat neemt niet weg dat ik in de loop van de jaren (af en aan) moeilijk heb gehad met de lege plek in ons gezin. En ook na al die jaren komen er nog wel eens steekjes verdriet voorbij, en ik kan nu zeggen dat ik daar oké mee ben. Mijn ongekende kindjes horen bij mij, ik draag ze in mijn hart met me mee.
En verder...
De naam van mijn praktijk [Praktijk Janna] is afgeleid van de naam van mijn liefste oma. Oma overleed in de periode dat ik mijn miskramen kreeg, op de dag van haar crematie had ik ’s morgens weer een positieve zwangerschapstest in mijn handen. Op dat moment besloot ik dat ik, als dit een meisje zou worden , haar naar oma wilde vernoemen. Helaas liep dat anders en werd deze zwangerschap 7 weken later mijn tweede miskraam.
Mijn oma is voor mij altijd een enorm inspirerende vrouw geweest, boordevol levenslust, ondanks dat ze het niet gemakkelijk had. Ze was altijd vrolijk en opgewekt en ik heb me altijd heel erg verbonden met haar gevoeld.
Tijdens mijn studie en leertherapieën is het meer dan eens gebeurd dat ik in geleide-meditaties mijn liefste oma zag, met mijn ongekende kindjes op haar schoot. Het gevoel dat zij met elkaar verbonden zijn ontroert mij altijd weer en is tegelijk een warme troost.
Later zocht ik naar een naam voor mijn praktijk en kwam de naam Janna weer naar voren. Hoe mooi en symbolisch is het om oma’s naam te verbinden aan mijn begeleiding van andere vrouwen met hun ongekende kindjes…
De naam Janna staat voor mij voor inspiratie en verbinding en dat kan ik op deze manier weer doorgeven. En pas een jaar of twee geleden realiseerde ik me dat mijn praktijk nu een soort ‘tweede kind’ van me is, waarin ik mijn ervaring door kan geven en anderen kan helpen en inspireren en waarmee ik tegelijkertijd zin geef aan het korte bestaan van mijn eigen ongekende kindjes.
