Hebben zij wel recht om te klagen?
Je kent het wel… vrienden, collega’s of familie die klagen over hoe zwaar ze het hebben met de gebroken nachten, hun nee-zeggende peuter of hun puberende zoon of dochter. Als je eigen kinderwens onvervuld is gebleven, kan dat best confronterend zijn. Je zou ten slotte zo met ze willen ruilen.
Toch vind ik dat zij ook recht hebben om zo af en toe eens te klagen, want ik kan me goed voorstellen hoe zwaar het kan zijn om kinderen te hebben. Maar… als die ander mag klagen, mag ik dat ook. Sterker nog… ik vind het niet meer dan logisch dat je dat soort dingen met elkaar deelt als je een goed contact hebt.